Jaguar E-Type

Legendarny aerodynamik, Malcolm Sayer pracował nad samochodem, który mógłby być zarówno budzącym sensację pojazdem drogowym jak i zwycięzcą Le Mans – Jaguarem E-type. Sayer był pierwszym konstruktorem, który zastosował zasady aerodynamiki przy projektowaniu karoserii samochodowych. Podczas rozwoju projekt został podzielony na dwia różne kierunki: samochód cywilny i bolid przystosowany do wyścigów. Prototyp tego ostatniego był budowany w 1960 roku. Jaguar E-Type przedstawiony w Genewie w marcu 1961 roku to było właśnie TO. Tak jak XK120 w 1948 roku był absolutną sensacją. Nadwozie miało piękny, zmysłowy design. Ponadto samochód ustanowił nowe standardy, zarówno stylistyczne jak i techniczne. Zupełnie nowe, niezależne zawieszenie tylne, zaprojektowane przez Boba Knight, zamocowano na kołysce, która była przykręcona do nadwozia poprzez łączniki gumowo-stalowe. Ten typ zawieszenia, wykorzystywany również w Jaguarze XJS do 1992 roku, gwarantował doskonałe prowadzenie i niespotykany komfort. 6-cylindrowy, rzędowy silnik o pojemności 3.8 litra, wyposażony w 3 gaźniki typu SU, osiągał moc 265 bhp*. W połączeniu z lekkim, aerodynamicznym nadwoziem zapewniał zapierające dech w piersiach osiągi: 150 mph i przyspieszenie 0-60 mph w 6.9 s. Samochód oferowano wyłącznie z 4-biegową, sportową, manualną skrzynią typu Moss z nie synchronizowanym pierwszym biegiem. Jaguar E-type (czyli XK-E – pod taką nazwą był sprzedawany w USA) łączył w sobie same najlepsze cechy – był bardzo szybki, piękny, wyrafinowany i komfortowy. Kiedy pod koniec 1974 roku kończono produkcję E-Type’a, jak na ironię posypały się sukcesy sportowe. Doskonale oddaje to, jak bardzo nowatorska była jego konstrukcja pochodząca z 1961 roku. Wyprodukowano około 70 tysięcy egzemplarzy tego najsłynniejszego samochodu sportowego wszechczasów. 60% z nich trafiło do Stanów Zjednoczonych.

About author

Related Articles